Pagaaiclub
In memoriam; Robert De Waele (kanovaarder van de Pagaaiclub)
Hierboven: Foto uit de oude doos, ergens genomen begin jaren '60 in Temse aan de Wilfordkaai.
Vooraan in de K2 zit Robert De Waele, achteraan Gerard Lesire.
Vooraan in de K2 zit Robert De Waele, achteraan Gerard Lesire.
Op 15 mei 1995 overleed, 2 dagen voor z'n 62ste verjaardag, Robert De Waele.
Hij was een nationaal bekend kanovaarder, die deelnam aan de Olympische Spelen in Rome in 1960.
Robert De Waele werd geboren in Temse om 17 mei 1933.
Hij was aanvankelijk metaalbewerker (bij ondermeer de vroegere scheepswerf te Temse: de Boelwerf) en werd later werkzaam bij Arthur van Britsom (water - en brugwerken).
Vanaf 1950 tot zijn overlijden was hij lid van de Temse Watersport Vereniging.
Door zijn liefde voor (water)sport en in het bijzonder het kanovaren groeide hij uit tot een nationaal bekend kanovaarder.
In 1953 bereikte hij samen met Gerard Lesire de finale K2 (=tweepersoonskano's) tijdens de Westeuropese kampioenschappen kanovaren (lijnvaren) in Duisburg.
In 1954 namen Robert en Gerard (K2) deel aan de Serpentine Regatta (kanowedstrijd) in Hyde Park in Londen (Groot-Brittanië) en aan het Wereldkampioenschap in Macon (Frankrijk), waar ze de halve finale bereikten.
Een jaar later zat Robert opnieuw in de finale van de Westeuropese kampioenschappen in Zaandam, maar dan wel met een éénpersoonskano (K1).
Hij was een nationaal bekend kanovaarder, die deelnam aan de Olympische Spelen in Rome in 1960.
Robert De Waele werd geboren in Temse om 17 mei 1933.
Hij was aanvankelijk metaalbewerker (bij ondermeer de vroegere scheepswerf te Temse: de Boelwerf) en werd later werkzaam bij Arthur van Britsom (water - en brugwerken).
Vanaf 1950 tot zijn overlijden was hij lid van de Temse Watersport Vereniging.
Door zijn liefde voor (water)sport en in het bijzonder het kanovaren groeide hij uit tot een nationaal bekend kanovaarder.
In 1953 bereikte hij samen met Gerard Lesire de finale K2 (=tweepersoonskano's) tijdens de Westeuropese kampioenschappen kanovaren (lijnvaren) in Duisburg.
In 1954 namen Robert en Gerard (K2) deel aan de Serpentine Regatta (kanowedstrijd) in Hyde Park in Londen (Groot-Brittanië) en aan het Wereldkampioenschap in Macon (Frankrijk), waar ze de halve finale bereikten.
Een jaar later zat Robert opnieuw in de finale van de Westeuropese kampioenschappen in Zaandam, maar dan wel met een éénpersoonskano (K1).
Vanaf 1975 werd hij 3 opeenvolgende jaren winnaar van de bekende afvaart van de Sella (Riba de Sella) in Spanje en werd bijgevolgd zijn naam gegraveerd in de brug boven deze rivier.
In 1960 nam hij deel (K1) aan de Olympische spelen in Rome.
Robert was ook een uitstekend worstelaar (net als Gerard Lesire).
Een sport die hij beoefde in de winter als er niet met de kano gevaren kon worden.
Hij behaalde de 2de plaats tijdens het Belgisch kampioenschap worstelen (vrije stijl) en was tweemaal kampioen der beide Vlaanderen (vrije stijl).
Vrije tijd besteedde hij ook aan het biljarten; hij was lid van de biljartclub De Standaard, waarvan hij in 1991-1992 clubkampioen was.
Hij was ook jarenlang lid van de Koninlijke Handbooggilde Willem Tell op Cauwerburg.
Robert De Waele was gehuwd met Marie-Josée Vermeulen en woonde in de Rozenlaan in Temse.
Hij had 3 dochters: Nadine, Veerle en Peggy.
Hij overleed op 15 mei 1995 na een slepende ziekte.
In 1960 nam hij deel (K1) aan de Olympische spelen in Rome.
Robert was ook een uitstekend worstelaar (net als Gerard Lesire).
Een sport die hij beoefde in de winter als er niet met de kano gevaren kon worden.
Hij behaalde de 2de plaats tijdens het Belgisch kampioenschap worstelen (vrije stijl) en was tweemaal kampioen der beide Vlaanderen (vrije stijl).
Vrije tijd besteedde hij ook aan het biljarten; hij was lid van de biljartclub De Standaard, waarvan hij in 1991-1992 clubkampioen was.
Hij was ook jarenlang lid van de Koninlijke Handbooggilde Willem Tell op Cauwerburg.
Robert De Waele was gehuwd met Marie-Josée Vermeulen en woonde in de Rozenlaan in Temse.
Hij had 3 dochters: Nadine, Veerle en Peggy.
Hij overleed op 15 mei 1995 na een slepende ziekte.